Hani herkesin aklında kendine ait bir resim vardır ya zamanla değişime uğrar, ya da zamanla gerçek olana daha fazla yaklaşırsınız, benimki de otuzuma bir kala böyle bir dönüşüm.
Kendimi aykırı biri olarak değerlendiremem, ama aykırıkları görmeyi seven biriyim. Neden böyle, neden çizginin dışındaki insanları seviyor ve normal olanlardan sıkılıyorum bilmiyorum. Çünkü ben gerçekten çizgi dışı biri değilim. Eskiden kafamda kendimi bir nevi savaşçı, güçlü, cesur vs vs olarak kodlardım, mesela bugün biliyorum ki fazla hassas, güçlüden çok kendi kendine yetmesini bilen, tartışma ve kavgadan nefret eden, güvende olmayı seven biriyim.
Değişmeyen şey hala aykırı insanlara olan ilgim:) Sanırım bu kafasında bir ütopyayla dünyaya gelen birinin görmek istediği izdüşümleri ile ilgili. Herkesin her çeşit kimliğin içinde bulunduğu bir toplumda yaşamayı hayal etmişimdir her zaman. Mesela bir kişinin bile bir diğerine benzemediği bir toplum düşünün. O zaman insanları bir arada tutan şeyler bugüne kadar savaşlara sebep olan din, ırk, töre, ahlak vs olmayacaktı, ne olurdu peki?
Dedim ya bir ütopya ise düşlenen, e düşünen de deha değilse çözümlemeler hep pozitif oluyor: İnsanlar bu kavramlardan sıyrılabilselerdi, nasıl yaşarlardı sorusu hep kafamı kurcalamıştır. Eskiden Hemingway'in kitabını çok beğendikten sonra kim diye araştırırken bir "dünya vatandaşı" kavramı olayı çıktı önüme. Kavramdan çok etkilenmiştim. Sonradan aklımdaki bu ütopya farklı kültürlerden örnekler gördükçe değişime uğradı yine: Bu kez herkesin birbirinden farklı değil, birbirinden farklı toplulukların (ama çok sayıda değil) bir arada yaşadığı bir düzen. Kapı komşum amazon olsun mesela, karşı komşum Arap falan.
Belki bu sebepten daha aykırı demeyeyim de farklı hayat ve tercihler ilgimi çekiyor. Bana yeni bir şeyler öğretebileceklerini düşünüyorum. Öğrenebilir miyim o ayrı soru. Çünkü birşeyi kendi doğal durumunda gözlemek lazım. Aykırıkların gizli yaşandığı bir yerde doğallık da bozuluyor ister istemez. Ben de organik elma yemektense gdo ile idare ediyorum:) Belki organik olanları görmek için harekete geçme zamanım geldi de geçiyor. Şu yurt dışı seyahat işini planlamam lazım.
5 inandım inanmadım kuyuya taş atayım diyenler:
Neye ve kime göre aykırı?
Ben yaptığım işle, çalıştığım ortamla, arkadaş çevremle son derece normal, sıradan bir görüntü çiziyorum.. Oysa özel yaşamımdaki bazı detayları bilen birileri için o kadar aykırı bir insanım ki, ben ve benim gibilerin anormal oduğumuzu düşünenler bile var..
İnsanlar nedense kendi yaşadıklarından farklı şeyler yaşayan herkesi 'aykırı' olarak etiketlemeye bayılıyorlar..
Bu durumda her birey kendi içinde aykırılıklar taşırken nasıl olur da kendimiz dışındakileri aykırı olarak nitelendirebiliriz ki?
Yorum Gönder